আপুনি -২

সপোনৰো শেষ নাই দিঠকে কয়, ঠিক এনেদৰে মোৰ কল্পনাৰো শেষ নাই কলমৰ চিয়াঁহীয়ে কয়। কিছুমান প্ৰশ্নৰ উত্তৰ নিদিয়াকৈ স্থান পায়, কবিতা পঢ়িলে নে? কাহিনী বুজিলে নে? কি বুজিলে নো পঢ়ি? কিজানি নুফুটা উঠত ঊষাহী কথা উত্তৰ স্বৰূপে আহে...........?

তোমাৰ আপুনি নামৰ প্ৰেম....... যান্ত্ৰিক উন্নত পৃথিৱীৰ তুমি এজন সু- ব্যাসাৰী, তাতে মই হলো কল্প সাহিত্যিক জীয়ৰী..... প্ৰথম দিনা তোমাক লগ পাওতে ইমান যে সৰু পোৱালি দৰে আছিলা, মনৰ সৰু সৰু কথাবোৰ লৰালীকালৰ সুৰেৰে কৈছিলা, আজিও মনত আছে সেই দিনটো জানা..... হয়! বহুদিনে হল তোমাক দেখা, চাওঁ তোমাক, নেদেখা ভাও জুৰি, তুমি জানো জানা? মইও জানো মই চালে যে তুমি ৰঙা লাজৰ আবিৰ হানিবা..... প্ৰত্যেক দিনা চাওঁ তোমাক, কোনোবা এদিনা নেদেখিলে বিচাৰি ফুৰোঁ তোমাৰ ঠিকনা..... নিশা তোমাৰ প্ৰিয়, হব বিচাৰোঁ তোমাৰ জোনাক...... জানো, কলেজলৈ যে দেৰি কৈ আহা, ক্লাছত দেৰিকৈ সোমোৱা, ৰাতিৰ টোপনিকন কোন সময়ত পূৰ কৰা? চকুৰ পতাট ঠিকনা বিচাৰি থকা সপোনবোৰ ক'তনো পাৰ বান্ধা? নুফুতা উঠৰ ঊষাহী ঊষাহী কথা মোৰো মনত ৰৈ যায়..... দীঘল চুলিৰ লৰা মই ভাল পাওঁ তাতে তোমাৰ আগফালৰ কেঁকোৰা চুলি কেইডাল মই চাওঁ, কলা ৰং মোৰ তেনেই প্ৰিয়, হয়তো তুমি নাজানা....... তাতে তুমি যেতিয়া কলা কাপোৰ পিন্ধা তেতিয়া মোৰ মন যাই কব, "তোমাৰ নিজাকৈ সাজি লোৱা পৃথিৱীত মোক প্ৰৱেশ কৰিবলৈ অনুমতি দিবা, তোমাৰ আপুনি নামৰ প্ৰেম মই 'আমি' হৈ চিৰ-যুগমীয়া কৰি তুলিম।" বেদান্ত এ কবিতাত কৈ "তুমি এশ বাৰ নাকচ কৰা মই হাজাৰ বাৰ প্ৰেমত পৰিম।" মই মোৰ কবিতাত কম "তুমি এবাৰ প্ৰস্তাৱ দিয়া মই নুশুনা কৈ তোমাৰ হৈ পৰিম।"